Adam hanımına kötü söz söylemekte ve onu ayıplamaktadır. Kadın da ondan izinsiz evden çıkmaktadır

( 11534 ) no'lu fetva: (Bölümün numarası 19; Page No. 235) Soru : Şu an 49 yaşındayım. Küçükken babam vefat etti, bundan dolayı onu tanıyamadım. Amcamın çocuklarından başka hiç akrabam yok, kardeşlerim de yoktur. Babamın vefatından sonra bir adamla evlendim ve Allah bana 10 çocuk nasip etti. Dört çocuğum evlendi. Kendimi bildim bileli de ellerimde ve ayaklarımda vikiligo (Deride, dağınık ve yama şeklinde sınırları belli olan beyaz alanlar, lekeler oluşması) hastalığı var. 22 yaşından beri kocam beni bu hastalık sebebiyle tehdit etmektedir. Evlendiğim günden beri sinirlendiği zaman benden başkası sana sabretmez diyor. Ya da Allah sana olduğundan daha fazla bela versin şeklinde beddua ediyor. Devamlı başka bir eşle evleneceğini söylüyor. Ben onu bundan da men etmiyorum. Bazen günlerce evden çıkıyor ve nereye gittiğini söylemiyor. Eve dönünce kendini ve çocuklarını beraberinde kaybettiğini söylüyorum. O da bağırarak çocuklarımı ancak sen kaybettin diyor. Bazı günler beni yanına çağırıyor. Yanına varınca da, defol git diyor. Ona çocuklarını küçük yaşta terbiye et deyince, sizi burada görmek istemiyorum diyor. Annemin ikinci eşi de vefat etti ve bazı günlerde benim yanımda kalıyor. O gelince yanımızdan gidiyor ve ona selam dahi vermiyor. Annem yaşı büyük bir kadındır. Onu ziyaret etmediğim zaman bana gücenmektedir. Ona gidemiyorum. Çünkü kocam bırakmıyor. Bize geldiği zaman onu ailesine geri gönder diyor. Benden başka çocuğu da yoktur. Bazen cuma namazı vaktinde kocamın izni olmadan anneme gidiyorum. Kime itaat edeceğimi bilmiyorum. Anneme mi, kocama mı? Bazen de komşuya gidiyorum. Ancak ona ve evlatlarıma gücenenlere gidiyorum. Komşularım iyi insanlardır. Onlara gittiğim için bana günah var mıdır? Şu an eşimle yaşamaya gücüm kalmadı. Onu terk etsem bile evlatlarımdan ayrılmak istemiyorum. Bana bilgi verin, Allah sizi hayırla mükafatlandırsın