زهد وعبادت.
زهد وعبادت.
آنچه را كه حاج وعمره كننده ميگويد وعملى ميكند
كسيكه اراده احرام بستن را داشت، غسل كردن وپاكيزگى را تمام كرد، ولباس احرام به تن نمود، ومردان لباسهاى دوخته شده را ازتن بيرون كردند، پس نيت دخول در نسك را ميكند، چه حج باشد ويا عمره، ومستحب است تا نسكى را كه اراده كرده تلفظ كند، واگر اراده عمره وبعد از آن حج تمتع را دارد، بگويد: ((لبيك اللهم عمرة متمتعا بها إلى الحج)) ويا (( لبيك اللهم عمرة)) وسپس هنگام حج كردن ((لبيك اللهم حجا))
واگر نيت حج مفرد را دارد ميگويد: ((لبيك اللهم حجا)) وكسيكه اراده اى قران ميان حج وعمره را دارد چنين گويد: ((لبيك اللهم حجا وعمرة)) بدليل حديث انس رضى الله عنه كه فرمود: (( رسول الله (صلى الله عليه وسلم) را شنيدم كه فرمودند: لبيك عمرة وحجا)) [ به اتفاق بخارى ومسلم] ، اگر بر زبان تلفظ نكرد نيت قلبى وى كفايت ميكند.
آنستكه در ماهاى حج براى عمره احرام نمايد، وسپس بعد از اتمامش از احرام بيرون شده از حالت تحلل بهرمند شود، بعد از آن در همان سال براى حج بار ديگر احرام بندد.
آنستكه براى حج وعمره با هم احرام نمايد.
آنستكه تنها براى حج احرام كند.
تمتع | قران | افراد | |
وصف | عمره سپس حج | عمره وحج | حج تنها |
احرام | دو بار احرام مى بندد، يكى براى عمره، وبعد از بهره مندى از حالت تحلل، براى حج بار ديگر احرام مى بندد. | براى حج وعمره يكباره احرام مى بندد | براى حج تنها يكبار احرام مى كند |
لبيك گفتن | هنگام احرام اول ميگويد: (( لبيك عمرة)) سپس زمان احرام بستن به حج ميگويد: (( لبيك حجا)) ويا اينكه ميگويد: ((لبيك عمرة متمتعا بها إلى الحج)) | هنگام احرام كردن ميگويد: ((لبيك عمرة وحجا)). | هنگام احرام كردن ميگويد: ((لبيك حجا)). |
هدى | هدى در آن واجب است | هدى در آن واجب است | هدى در آن واجب نيست |
طواف | در آن دو طواف است، اولى براى عمره ودومى براى حج، نزد احناف | در آن يك طواف لازم است كه طواف حج ميباشد نزد غير احناف | در آن يك طواف لازم است كه طواف حج ميباشد |
سعى | در آن دو سعى است، اولى براى عمره ودومى براى حج، نزد احناف | در آن تنها يك سعى است، كه سعى حج ميباشد نزد غير احناف | در آن تنها يك سعى است، كه سعى حج ميباشد |
گفتن محرم: ((لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لاَ شَرِيكَ لَكَ))
بدليل حديث ابن عمر رضى الله عنه كه در آن آمده است، تلبيهء رسول اللهﷺ همينطور بود.[ به اتفاق بخارى ومسلم]
ومعنى (( لبيك اللهم لبيك)): اجابت بتو بعد از اجابت.
وتلبيه متضمن سپاس وشكر براى الله تعالى بوده، وجواب به امر او، واظهار وحدانيت او، وبرائت از شرك ميباشد.
لبيك گفتن سنت است، مردان بصداى بلند، وزنان بصداى پائين از بيم فتنه، تلبيه ميگويند.
محرم پس از احرام بستن تلبيه گوئى را آغاز ميكند، ودر راه تلبيه بسيار ميگويد.
ودر مواضع بسيارى مؤكد است، كه ازجمله:
- زمانيكه به بلندى بالا ميرود، ويا به وادى پائين ميشود، ويا نماز فرضى اداء ميكند، ويا زمانيكه شب ويا روز فرا ميرسد.
- تلبيه گفتن در عمره را با ديدن بيت الله ولمس كردن حجر اسود پايان ميدهد، ودر حج زمانيكه به زدن جمره عقبه در روز عيد آغاز ميكند تلبيه گفتن رامتوقف ميسازد.