۱- راه رفتن در نماز به علت اینکه تا زمانی شخص از قبله منحرف نشود،
مانند: باز نمودن دروازه به سمت قبله اتفاق می افتد.
۲- حمل کردن اطفال در نماز.
۳- کشتن مار و کژدم در نماز.
۴- دور دادن گردن به طرف راست و چپ در نماز برای ضرورت.
۵- گریه کردن در نماز از ترس خدا.
۶- تسبیح برای مردان و کف زدن برای زنان.
۷- فتحه دادن بر امام.
۸- به اشاره جواب سلام را دادن با انگشت یا با دست.
۹- اشاره ای قابل درک از نماز گذار برای ضرورت پیش آمده.
۱۰- الحمدالله گفتن هنگام شنیدن صدا برای خبر خوش.
۱۱- انداختن لعاب دهن یا بلغم در نماز در سمت چپ.
۱۲- منع کردن مرور کننده از پیشروی نماز گذار.
۱- ورود شخص در نماز در حالی چیزهای که در نزد او ویا پیشروی او هست باعث مشوش شدن فکر وی میگردد یا چیزیکه باعث انحراف او از نماز میشود، مانند: نماز خواندن در هنگام فشار ادرار ، مدفوع ، باد شکم ، حالت گرسنگی یا تشنگی، یا در حضور غذا در صورتیکه نفس وی میل به غذا داشته باشد، یا نگاه کردن بسوی چیزیکه باعث انحراف او از نماز میشود.
۲- بازی کردن، عملی است که مانع خشوع و اطمینان در نماز میگردد، مانند: حرکت بدون ضرورت، بازی کردن با ریش ، لباس ، گوترا ، ساعت، به صدا در آوردن انگشتان و باز و بسته کردن انگشتان وغیره.
۳- نگاه کردن با روی در نماز بدون ضرورت به شرط اینکه سینه ای شخص از قبله تغییر نکرده باشد، اگر سینه اش از قبله تغییر کرده باشد در آنصورت نمازش فاسد میشود.
۴- گذاشتن دست در کمر: وآن قرار دادن دست خود را در کمر، چون وسط شخص است بالای لگن خاصره، زیرا این از کار یهود است.
۵- بند کردن دهن و بینی در نماز.
۶- بالا زدن لباس و آستین وغیره.
۷- کف مو، جمع آوری آن وبافتن آن برای مردان، بنابراین مانند کسی است که دست خود را به پشت خود بسته است، بنابراین اگر او سجده کند موهایش با او سجده نمی کند.
۸- تنخّم به سمت قبله یا سمت راست نماز گذار.
۹- بالا کردن چشم ها بسوی آسمان.
۱۰- بستن چشم ها مگر برای ضرورت.
۱۱- هموار نمودن بازوهای در سجده.
۱- آمدن با آنچیزیکه منافی شرط از شروط نماز می گردد، مانند: حصول چیزیکه باعث فساد در وضو می گردد، برهنه کردن عورت بطور قصدی، انحراف از قبله به تمام اعضای بدنش، یا قطع کردن نیت.
۲- ترک فرض یا واجب در نماز بطور عمدی.
۳- عمل کثیر در نماز که از جنس نماز نباشد و بدون ضرورت، مانند: قدم زدن و حرکت زیاد.
۴- خنده به صدای آهسته و خنده به صدای بلند.
۵- سخن گفتن در اثنای نماز .
۶- قصداً بخورد و بنوشد.
۷- قصداً یک رکن ویا یک رکعت را زیاد کند.
۸- مقتدی قصداً پیش از امام سلام دور دهد.