1. گفته شده كه براى تعظيم است، مانند فرمودهء الله متعال: ( و الله تعالى را بحق بزرگواريش تعظيم نكردند) ( انعام: 91)
يعنى: شبى داراى قدر وعظمت وبزرگى، بدليل نزول قرآن درين شب، ونيز فرود آمدن فرشتگان وبركت ورحمت ومغفرت الهى درآن.
2. گفته شده: قدر بمعنى ضيق وتنگ كردن است، مانند فرمودهء الله تعالى: (وكسيكه بروى روزيش تنگ شد، بايد از آنچه كه الله تعالى برايش داده انفاق كند) (طلاق:7).
ومعنى ضيق وتنگ كردن در شب قدر اينست كه: با تعيين آن از دانستن پنهان مانده است.
3. ونيز گفته شده: قدر بمعنى تقدير است، يعنى درين شب احكام همان سال مقدر ميشود، بدليل فرمودهء الله تعالى: (در شب قدر هر امر محكم بيان ميگردد) (دخان:4) [فتح البارى(4/255)]
الله تعالى فرموده است: ( ما آنرا در شب قدر نازل كرديم) (قدر:1)
الله تعالى فرموده است: (شب قدر از هزار ماه بهتر است) (قدر:3)
يعنى: عمل در اين شب بهتر است از هزار ماهى كه در آن شب قدر نباشد.
الله متعال فرموده است: (فرشتگان وروح درين شب با اجازهء پروردگارشان فرود ميآيند براى ارزيابى هر امرى كه الله متعال تا سال آينده به آن حكم كرده است) (قدر:4) ومقصود از روح: جبرئيل است.
واز ابى هريرة روايت شده كه فرمود: رسول الله (صلى الله عليه وسلم) فرموده اند: ( ليلة القدر شب بيست وهفتم ويا بيست ونهم است، فرشتگان درين شب بيش از شمار سنگ ريزه در زمين هستند).[ به روايت ابن خزيمه]
الله تعالى فرموده است: (سلامتى است تا طلوع فجر) (قدر:5)
يعنى: تمام اين شب سلامتى وخير است، از آغازش تا طلوع فجر در آن بدى نيست.
الله متعال فرموده است: ( ما در شب مباركى آنرا نازل كرديم، ما بيم دهنده بوديم) (دخان: 3)
ابن عباس فرمود: ( يعنى، شب قدر).
الله متعال فرموده است: (درين شب هر امر محكم بيان ميشود) (دخان:4)
رسول الله ﷺ فرموده اند: (كسيكه از روى ايمان واحتساب اجر، شب قدر بعبادت برخيزد، گناهان گذشته اش بخشوده ميشود).[ به روايت بخارى ومسلم]
الله تعالى اين شب را مخفىداشته در شبهاى فرد (طاق) دههء اخير رمضان كه شبهاى: 21 و23 و25 و27 و29 ميباشد، تا مسلمانان براى عبادت سعى وكوشش بيشتر كنند. بدليل فرمودهء نبى اكرمﷺ: ( ليلة القدر را در شبهاى طاق دههء اخير رمضان جستجو كنيد).[ به روايت بخارى ومسلم]
وبرخى اهل علم براى – جمع كردن ميان ادله – فرموده اند كه: شب قدر در ميان اين شبها در گردش ميباشد.
در تمامى دههء اخير بوده، وتنها ويژهء شب قدر نيست، از أم المؤمنين عائشه صديقه رضی الله عنها روايت شده كه فرمود: ( رسول الله ﷺ در دههء اخير رمضان به اعتكاف مى نشتند).[ به روايت بخارى ومسلم]
رسول الله ﷺ فرموده اند: (كسيكه از روى ايمان واحتساب اجر، شب قدر بعبادت برخيزد، گناهان گذشته اش بخشوده ميشود).[ به روايت بخارى ومسلم]
از أم المؤمنين عائشه صديقه رضی الله عنها روايت شده كه فرمود: ( گفتم: اى رسول الله، اگر ليلة القدر را دريافتم، چه دعاء بكنم؟ فرمودند: بگو: اى بار خدايا، تو عفو كننده وكريمى هستى كه عفو را دوست ميدارى، پس مرا مورد عفو خود قرار ده).[ به روايت ترمذى]
از جابر بن عبدالله روايت شده كه فرمود: رسول الله ﷺ فرموده اند: ( به من ليلة القدر نشان داده شد، پس از آن فراموش كردم، وآن در شبهاى دههء اخير، در شبى است كه نه گرم است ونه سرد [ طلقة : اگر در آن گرمى وسردى آسيب رسان نباشد ] وشبى روشن [ بلجة : تابان ] ميباشد).[ به روايت ابن خزيمه]
ابى بن كعب - هنگاميكه از علائمش پرسيده شد- فرمود: ( همان علامتى را كه رسول الله ﷺ بما خبر داده اند، اينكه خورشيد در آنروز بدون شعاع طلوع ميكند ).
و در روايت مسلم: ( سفيد است بدون شعاع ).[ به روايت ترمذى]