پاکى وپاکيزگى از پليديها
پاکى وپاکيزگى از پليديها
از ميان برداشتن بى وضوئى ودور کردن پليدى
پاکى قلب از شرک وگناهان وهر آنچه که آنرا بپوشاند، با موجوديت پليدى شرک در قلب، هرگز امکان پاکى وجود ندارد، چنانچه خداوند ميفرمايد: "اى کسانيکه ايمان آورديد، مشرکان نجس هستند، بعد از همين سال به مسجد الحرام نزديک نشوند، اگر از مستمندى بيم داريد، بزودى الله تعالى اگر بخواهد شما را از فضلش غنا ميبخشد، الله دانا وحکيم است"(توبة:28)
ورسول الله (صلى الله عليه وسلم) ميفرمايد: "مؤمن پليد نميشود" [به اتفاق بخارى ومسلم]
عبارت از پاکى جسم از عوارض وپليديها.
که به دو بخش تقسيم ميشود:
وحدث: آنچه که به جسم عارض ميشود ومسلمان را از عبادت هائيکه در آن طهارت وپاکى شرط است ممانعت ميکند، مانند نماز، وطواف كعبه، وامثال آن. حدث به دو نوع تقسيم ميگردد:
حدث اصغر آنچه که وضوء را ايجاب ميکند، مانند ادرار ومواد غائطه وسائر شکننده هاى وضوء که برای پاکى از آن وضوء کردن لازم است، الله ميفرمايد:"أى کسانيکه ايمان آورديد هنگاميکه براى نماز بر می خيزيد روى هاى خود را با دستان تان تا آرنجهايش بشوئيد وسرهاي تانرا مسح کنيد، وپاهاي تانرا تا بجلکها (قوزک پا) بشوئيد". (مائده:6)
حدث اکبر يا بزرگتر آنچه که غسل را ايجاب ميکند، مانند جنب شدن وقاعدگى (عادت ماهانه) بانوان وغيره. که پاکى از آنها غسل کردن را ايجاب ميکند، الله ميفرمايد:“اگر جنب شديد خود را خوب پاک کنيد”. (مائده:6)
واز بين بردن پليدي واجب است، الله ميفرمايد:"ولباست را پاک کن"(المدثر:4)
و فرمودۀ پيامبر :"بيشترين عذاب قبر از بول (ادرار) است"[ به روايت ابن ماجه].
وفرمودۀ پيامبر:"هنگاميکه يکى از شما به مسجد ميرود، اگر در کفشهايش نجاستى را ببيند، بايد با ماليدن بزمين پاکش سازد، وسپس نماز بگذارد"[ به روايت ابوداود]
آبى است که وقوع نجاست در آن رنگ ويا مزه ويا بوى آنرا تغير نداده است، مانند:
آبى که بر اوصاف خلق شده اش باقيمانده باشد، برابر است که از آسمان باريده باشد : مانند باران، وبرف وژاله، ويا در زمين بوده وجريان داشته مانند آب بحرها ودرياها ورودخانه ها، وآب باران وآب چاها.
الله ميفرمايد:"از آسمان آب پاک فرود آورديم"(فرقان: 48)
الله ميفرمايد:"از آسمان برشما آبى فرود ميآورد تا شما را به آن پاک سازد". ( انفال:11)
نبى اکرم (صلى الله عليه وسلم) در دعايشان می فرمودند:"اى بار خدايا مرا از اشتباهاتم با برف وآب وژاله شست وشويم بده [ژاله يا تگرک: آب منجمد شده ايکه به شکل دانه هاى کوچک فرود ميآيد]"[ به اتفاق بخارى ومسلم]
ودر مورد آب بحر يا دريا فرمودند: " آبش پاک، خود مرده اش حلال است"[ به روایت احمد وابو داود]
آبي که از اعضاى بدن وضوء کننده ويا غسل کننده ميريزد، باکى ندارد که براى پاکى استعمال شود، زيرا از ابن عباس روايت شده که فرمود: " بعضى از زنان پيامبر در ظرف بزرگي که آب داشت غسل نمود، و رسول الله ﷺ خواستند از همان آب وضوء کنند همسرشان فرمود: ای رسول الله ﷺ من از جنابت غسل کرده بودم، آنحضرت فرمودند: آب جنب نميشود".[به روایت ترمذى]
آبي که چيز پاک به آن مخلوط شود، مانند برگ درخت، ويا خاک، ويا زنگ آب انبار، که تأثيرى به آب نداشته و از وصف آب بودنش خارج نکرده باشد. به دلیل فرمودۀ نبى اکرم ﷺ به زنانيکه دختر شانرا تکفين ميکردند:"او را با آب وسدر[سدر: برگ درخت سدر است که آرد کرده ميشد ومانندى پودرى براى تنظيف استعمال ميگرديد] سه بار و يا پنج بار و يا بيشتر از آن اگر لازم ديدید بشوئيد ودر آخرين بارش کافور بگذاريد."[به اتفاق بخارى ومسلم]
آبى که برخى از پليديها مانند بول (ادرار) و يا خود مرده وغيره به آن افتاده، ولى يکى از اوصاف آنرا تغير نداده، اين آب پاک است به دلیل فرمودۀ نبى اکرم ﷺ در مورد چاه بضاعه: "آب پاک است چيزى آنرا نجس نمى کند"[ به روايت احمد وترمذي]
مقصود آنست که مردم بعض از پليديهارا در نزديکى چاه گذاشته بودند که باران برخى از آنرا به چاه سرازير ميکرد، که در اثر افزايش آب تاثيرى به آب نداشت وتغيرى در اوصاف آب وارد نميکرد.
آبى که در آن چيزى از نجاسات مانند بول ويا خود مرده افتاده ويکى از اوصاف سه گانه: بوى – ويا مزه- ويا رنگ آب را تغير دهد به اجماع علماء اين آب نجس بوده استعمالش جائز نيست.
1 - اصل در آب پاکى است، هرگاه آبى پيدا شد که پاکى ونجاست آن واضح نبود؟ اصل درآن پاکى است، لزومى بر تکلف نيست.
2 - با آب زمزم وضوء کردن جواز دارد، "زيرا از نبى اکرم ﷺ روايت است که يک دلو يا سطل[سجل: دلو بزرگ] آب زمزم طلب کردند، از آن نوشيدند ونيز از آن وضوء کردند." [ به روايت احمد]