پليدى
پليدى
پليدي که شريعت به زائل کردنش امر کرده است
به دليل حديث اعرابى که ادرار نمود، نبى اکرم (صلى الله عليه وسلم) برايش فرمود:" اين مساجد براى بول وپليدي نيست، بلکه براى ذکر الله ونماز وقرائت قرآن ميباشد".[ به اتفاق بخارى ومسلم]
به دليل ثبوت اينکه خولة بنت يسار نزد نبى اکرمﷺ آمد وفرمود:" اى رسول الله، من يک جامه دارم، وقاعدگى ميشوم در آن، آنحضرتﷺ فرمودند: هرگاه پاک شدى، جاى آلوده بخون را بشوى، سپس در همان جامه نماز بخوان"[ به روايت ابوداود]
نزد برخى از ائمه خون نجس همان خون قاعدگى است و سائر خونها پاک است، چه خون روان باشد يا غير روان، [خون روان: خونيکه از موضع خروجش برآمده سيلان ميکند] به دليل آنچه ثابت شده اينکه "يکى از مشرکان مسلمانى را که به نماز ايستاده بود، هدف تير قرار داد، در حاليكه خون از وى روان بود تير را کشيد وبه نماز خود ادامه داد" . [ به روايت ابوداود]
به دليل حديث ابن مسعود که فرمود:" نبى اکرمﷺ براى قضاى حاجت آمدند وبه من امر فرمودند تا سه سنگ برايشان بيآورم، دو قطعه سنگ يافتم، وسومى را جستجو کردم نيافتم سرگينى را گرفتم وبرايشان بردم، آندو قطعه سنگ را گرفتند وسرگين را انداختند وفرمودند: اين پليدى است [رکس: رجس يعنى پليدى]"[ به روايت بخارى]
حيوانيکه بدون ذبح شرعى مرده باشد، به دلیل فرمودۀ خداوند : "بگو در آنچه بمن وحى شده در خوردنى ها حرامى را نمى يابم مگر اينکه خودمرده ويا خون جارى شده ويا گوشت خوک باشد، پليد هست" (الأنعام 145)
آنچه از حيوان زنده قبل از ذبحش قطع شود در حکم خود مرده داخل ميشود.
واستثنا ازين حالات:
به دلیل فرمودۀ آنحضرت ﷺ: " دو خود مرده ودو خون برايما حلال شده، اما دو خودمرده: ماهى وملخ واما دوخون: جگر وطحال ميباشد".[ به روايت احمد]
به دلیل فرمودۀ آنحضرتﷺ: " هرگاه مگسى در ظرف غذاى شما افتاد آنرا کاملا غوطه دهيد، وسپس دور افگنيد، زيرا در يک بالش شفاء و در ديگرش درد ميباشد"[به روايت بخارى]
به دليل فرمودۀ خداوند: "بگو در آنچه بمن وحى شده در خوردنى ها حرامى را نمى يابم مگر اينکه خودمرده ويا خون جارى شده ويا گوشت خوک باشد، پليد هست" (الأنعام:145)
سگ کاملا پليد است، ونجاست آب دهنش بسيار شديد است، به دلیل فرمودۀ آنحضرت ﷺ :" هرگاه سگى ظرف يکى ازشما را بليسد، آنرا هفت بار که اول بارش با خاک باشد بشوئيد"[ به اتفاق بخارى ومسلم]
ولوغ: ادخال سگ زبانش در ظرف وحرکت دادنش را گويند، چه بنوشد يا نه.
عبارت از آبى سفيد رنگى رقيقى لغزانى است که هنگام ملاعبت ويا تفکر مجامعت خارج ميشود، بدون اينکه بااحساس شهوانى وسرعت همراه باشد، وپس از آن حالت سستى هم رخ نميدهد، شايد بعضيها خروجش را احساس هم نکنند.
به دليل حديث على بن ابى طالب که در مورد مذى پرسيد وچنين پاسخ دريافت کرد:" وضوء بکن، وآلت تناسلى خود را بشوى" [ به اتفاق بخارى ومسلم]
عبارت از آبى سفيد رنگى تيره ايست که بعد از بول خارج ميشود.
منى: آبى سفيدى تيره ايست که با احساس شهوانى وسرعت خارج ميشود، وپس از آن حالت سستى رخ ميدهد، وداراى بوى مانند بوى تخم گنديده ميباشد.
نزد ابو حنيفه نجس است ونزد شافعى واحمد در قول مشهورش پاک وناخوش آيند است، زيرا أگر نجس بود حتما نبى اکرم ﷺ به شستنش امر ميکردند.
براى از بين بردنش اگر تر بوده شسته ميشود واگر خشک شده بود به ماليدنش اکتفاء ميشود، به دلیل حديث عائشه رضی الله عنها که فرموده است:" رسول اللهﷺ منى را از لباسشان ميشستند وبه نماز ميرفتند، در حاليکه آثار شستن را در همان لباس ميديدم"[ به اتفاق بخارى ومسلم]
ودر روايت مسلم: " من آنرا در لباس رسول اللهﷺ مى ماليدم، وسپس نماز مى خواندند". [ به اتفاق بخارى ومسلم]
برخى علماء باين نظرند که شراب از نظر حسى ومعنوى نجس است، در حاليکه برخى ديگر پاکى شراب را از نظر حسى ترجيح داده اند، على رغم نجاست معنوى آن، نوشيدنش از گناهان کبيرة ميباشد، و کلمه رجس يا نجس که در ين فرمودۀ خداوند متعال: " اي کسانيکه ايمان آورديد شراب وقمار وبتها وتيرهاى وسايل قمار نجس اند واز کارهاى شيطانى بوده بايد که از آن اجتناب کنيد تا رستگار شويد"(المائدة:90)
آمده است را نجاست معنوى ميدانند چنانچه در قمار وبتها است، بنا براين استعمال عطرهائيکه در آن الکول بکار رفته شرعا جائز است.
برخى علماء به اين نظرند که شراب از نظر حسى طاهر است على رغم نجاست معنوى آن ونوشيدنش از گناهان کبيره ميباشد، آنها رجسى که در آيت آمده است را رجس معنوى نه حسى ميدانند، چنانچه در قمار [ميسر: قمار] وبتها [أنصاب: بتها] است، بنا بر آن استعمال عطرهائيکه در آن الکول بکار رفته جواز دارد، زيرا که الکول از مشتقات شراب ميباشد.
هرگاه نجاستى در زمينى باشد، بايد از آنجا زائل گردد، چه بوسيله ى آب باشد ويا با غير آن، به دليل حديث اعرابيکه در مسجد شاشيد، آنحضرتﷺفرمودند:" بگذاريد، وبر بولش دلوى [السجل: دلو پر از آب] پر از آب بريزيد[هريقوا: بريزيد] ، ويا دلوى بزرگى [ذنوب: دلو بزرگ پر از آب] از آب" [به اتفاق بخارى ومسلم]
اگر نجاست مايع بود وخشک گرديد، آن زمين پاک ميشود، به دلیل حديث أبي قلابة که در آن آمده است:" هرگاهيکه زمين خشک شود، پاک گرديده است[زکت: پاک شد]" [به روايت بخارى]
با افزودن آب بيشتر به آن تا اينکه آثار نجاست زائل گردد پاک ميشود، همچنين با بکار برى وسايل تکنولوژى مدرن نيز پاک ميشود.
با آب شسته شده، مالش داده ميشود وسپس زير فشار آبش بيرون ميشود تا نجاستش زائل گردد.
با آب ويا منظفات مدرن شسته شده ومالش داده ميشود تا نجاستش زائل گردد.
چنين پوستى با آش دادن پاک ميشود، به دليل فرمودۀ آنحضرتﷺ:" هرگاه پوست خام [اهاب: پوست قبل از دباغتش]دباغت شود پاک ميشود"[ به روايت مسلم]
دباغت: عمليه زائل کردن بد بوئى وايجاد نرمش بوسيله بعض مواد در پوست را گويند.
اما اگر حيوان خودمرده نباشد وبه شيوه شرعى ذبح شده وگوشتش خورده ميشود پوستش پاک است.
چنين پوستى حکم خودمرده را که نجاست است دارد وحتا اگر حيوان به شيوه شرعى ذبح شود نيز پاک نميگردد.
بول دختر شيرخوار شسته ميشود، واما بول پسر شيرخوار به آن آب پاشيده ميشود، به دلیل فرمودۀ آنحضرتﷺ: "بول دختر شيرخوار شسته ميشود، واما بول پسر شيرخوار به آن آب پاشيده ميشود"[ به روايت ابوداود]
هفت بار که اولش باخاک باشد شسته ميشود، به دلیل فرمودۀ آنحضرتﷺ:" هرگاه سگى ظرف يکى ازشما را بليسد، آنرا هفت بار که اول بارش با خاک باشد بشوئيد"[ به اتفاق بخارى ومسلم]
آلت تناسلى خود را شسته وضوء کند، به دلیل فرمودۀ آنحضرتﷺ درحديث على بن ابى طالب که در مورد مذى پرسيد وچنين پاسخ دريافت کرد:" وضوء بکن، وآلت تناسلى خود را بشوى"[ به اتفاق بخارى ومسلم]
اما پاک کردن لباس از مذى و ودى با پاشيدن آب بر آن موضع لباس اکتفا ميشود، به دلیل حديث سهل بن حنيف که از نبى اکرم ﷺ پرسيد:" اى رسول الله اگر به جامه ام برسد فرمودند: آبى در کف دست خود بردار وبه آن موضعى که رسيده پاش بده"[ به روايت ابوداود]
با آب شسته ميشود، وبقاياى آثار حيض ضررى ندارد، به دلیل فرمودۀ آنحضرتﷺ:" شستن با آب کافى است، وبقاياى آثار آن ضررى ندارد" [ به روايت ابوداود]
بزمين ماليده ميشود تا آثار نجاست ازآن برود، به دلیل فرمودۀ آنحضرتﷺ: "هرگاه يکى از شما با کفش خود پليدى را زير پا کرد، ماليدن بخاک برايش پاکى است" [ به روايت ابوداود]
اگر به دنباله جامه زن پليدى چسپيد، براى پاکى آن حرکت در جاى پاک کفايت ميکند، زيرا زمين پاکش مي کند، به دلیل فرموه آنحضرت ﷺ: " ما بعد آن پاکش ميکند" [ به روايت ابوداود]
با دور انداختن پليدى وماحولش، متباقى به اصل پاکى خود ميباشد، "به دلیل آنچه از رسول الله ﷺ ثابت شده که در مورد موشى که به روغن زرد افتاده پرسيده شد که فرمودند:” آنرا با روغن اطرافش بدور أفگنيد، وروغن خود را تناول کنيد"[ به روايت بخاري]
پاک کرده شود تا آثار پليدى از آن زائل گردد.
1 - اصل در اشياء طهارت وپاکى است، مگر اينکه چيزى که بر نجاست آن دلالت کند آمده باشد.
2 - هرگاه نجاستى بر چيزى افتاد وموضع آن شناسائى نشد، درين حالت همه آن چيز شسته ميشود.
3 - هرگاه نجاستى به چيز ديگر مبدل شد، مانند اينکه سرگين الاغ به خاکستر مبدل گردد، درين حالت پاک ميشود.